Murat Bölük görevine başladı.

Bir başkan neden yabancılardan yana tercihi koymaktadır.
İki Encümenlerden Nazım Kaşkatepe son anakadar kimin yanındayıdı neden encümen yapıldı.
Üç başkana altın tespite sunulan makamı çevresindeki dalkavuklar yüzünden onu seven desteklerini çekmek üzere olduğunu bilmelidir. Ayrıca daha iyi yerde görmek isteyenleri üzmektedir.
Dört yakın çevresine çok ama çok dikkat etmelidir. (Örnek Feti Odabaşı)
Beş başkan eğer bir şeyler yapmak istiyorsa istişareden uzak kalmamalıdır.
Altı kendisini destekleyen ÜLKÜCÜleri unutmamalıdır.
Yedi herşeyin gelip geçici olduğunu hatırlamalıdır.
Sekiz Dostluk baki ölüm gerçektir. Saygılar

SAYIN ÜLKÜCÜ ADINI AÇIK YAZDA BİLELİM CEFAKAR ÜLKÜCÜ OLDUĞUNU,SEÇİMLERDE DURDUĞÜN YERİ,ANLAŞILAN BAŞKANLIK SENİN HAKKINMIŞ TI...YALNIZ BU SEÇİM SADECE ÜLKÜCÜLERİN OYU İLE ALINMADI.BİRÇOK ÜLKÜCÜ NÜN NEREYE OY VERDİĞİNİ SENDE BİLİYORSUNDUR.

BURADA SEN VARDIN SEN;
Diye haykırıyordu gençliğim yüzüme.
Ve diyordu ki, ey sen!.. Sende, başlayan bu ÜLKÜ SEVDASI; daha liseli yıllarında sürgünlerde yakaladı. Çileli yıllarının adeta habercisi gibiydi. Seni o yıllarında, sınıf başkanlığına, okul başkanlığına ve ÜLKÜ YOLU DERNEĞİ Yönetimine (Okullar Başkanlığına.). Ve sonrada kara mı kara 12 Eylül’le birlikte yine kara mı kara bir iftira ile işkencelerle dolu çileli Mamak’ta ikamete yolladı. Neden di bu iftira? Tek neden. Ülkücü olmaktı. Ve bu iftira ile başlayan bir yılı geçen süre ama öyle bir süre ki, on yıllara bedel. Daha sonra da, ....... yılında Belediye Başkan Adaylığına kadar giden bir yaşam çizgisine taşıdı !..
Yazdıkça hayatımla yüzleştiğimi ayrımsıyorum. Bazen yanıltan hatıralar çıkıyor karşıma. Bocalıyorum.
Niyetim sadece yazmaktı…
Bu kozmik buluşmanın altında yatan psiko–dinamikleri düşünüyorum. Hayatın yaşanmış taraflarının bilinçaltına yerleştirdiği ülkücü idealin öncü sarsıntıları mı, senelerce bekletilmiş, hep ertelenmiş, hatta yoksanmış bir hayalin canlanışı mı, bu yaşta kendini yeniden gerçekleştirme, doğrulama arzusu mu? Kim bilir? Belki hepsi yâda hiçbiri.
Ve Charlie Chaplin'i duyar gibi oluyorum:
"Yaşamın uzaktan görünüşü bir komedya, yakından görünüşüyse gerçek bir trajedidir." İkinci defa bir sesle irkiliyorum;
Kurulmuş bir saatten kulaklarımı çınlatan zırrr zırrr diye bir sesle !.. Bütün hayallerimi, duygularımı çalıyor benden. Tıpkı bugünlerde olduğu gibi. Ülküdaşım ve yol arkadaşım dediklerim gibi. Ve bu gerçek yaşam kesitleri bir düş gibi bitiyor mu ne !..
Bu ülkü denen güzel ve nazlı sevda ve dava….
Evet. Nasıl bitmesin di ki. Sen Ülkücülük adına ömrünü vereceksin. Ama bir Murat … … bilmem ne ve başkaları gelecek senin tüm emeklerini çalacak. Buna, senin dava arkadaşı bildiğin ve yol arkadaşlığı yaptığın, ülküdaşlarında çanak tutacaklar.
Bu gerçek sevda bir düş olmasında ne olsun ki.
Bu gerçek sevda bitme noktasına neden gelmesin ki…
Bu ülkede, tüyü bitmemiş yetim haklarını yiyenlerin, başkalarının kazanımlarını, alın terini çalanların ve hiçbir vicdani rahatsızlık duymadan başkaların haklarını kendi haklarıymış gibi sahiplenenlerin ve sahiplenmeye çalışanlardan Murat … … bilmem ne veya başkaları ve onlara çanak tutanlar var oldukça hak ve hakkaniyetin olacağını sanmıyorum.
Ülkücü olmanın farkı bunun neresin de?
Benim, ÜLKÜ denen nazlı sevdamı vede davamı bırakın, bırakında vehmimde kalsın.
Ve çalmayın onu benden!.. Ne olur…
ÜLKÜCÜ